فلدسپات‌ها برحسب اکسیدهائی که در آنها وجود دارد نامگذاری می‌شوند. وقتی فلدسپات تحت تأثیر عواملی نظیر هوا قرار می‌گیرد تخریب شده و سود، پتاس و آهک خود را بصورت محلول در آب رها می‌کند و آلومین و سیلیس آن باقی می‌ماند. بخشی از این سیلیس نیز تحت تأثیر عوامل شیمیایی تجزیه می‌شود و بقیه آلومین و سیلیس در اثر مجاورت طولانی با رطوبت ئیدرولیز شده و دارای ترکیبات شیمیایی آب می‌شود. عمل آب‌گیری طی میلیونها سال انجام می‌شود و امکان تجدید آن در آزمایشگاه کاری غیرممکن است. این ماده همان کائولن است که خاک چینی نام دارد.

خصلت فیزیکی گل سرامیک

خصلت فیزیکی گل سرامیک بخوبی خصلت شیمیایی آن مشخص نیست زیرا تعیین عوامل چسبندگی و شکل و اندازه ذرات آن فقط با مطالعات میکروسکوپی معلوم می‌شود.

چسبندگي يكي از خواص مهم فيزيكي كائولن است زيرا اين ويژگي با درجه خلوص آن نسبت مستقيم دارد، يعني هرچه درجه و ميزان چسبندگي در كائولن بيشتر باشد به همان نسبت درجه خلوص كائولن نيز افزايش مي‌يابد. كائولن مرغوب كائولني است كه اگر يك تكه از آن را به زبان بزنيم روي زبان بچسبد و اين خود يكي از بهترين و ساده‌ترين روش‌هاي تشخيص كائولن است.

آفت کش هاي سازگار با محيط زيست   BIORGANIC PESTICIDES   آفت کش ها حاوي مواد معدني ، طبيعي و گياهي بوده و در آزمايشات متعدد در گلخانه ها و مزارع کارآيي خود را در کنترل آفات بر روي محصولات گوناگون (سبزي، صيفي، ميوه، گياهان زينتي و…) به اثبات رسيده است.

ويژگي هاي سموم ارگانيک:       

• براي انسان و ساير جانداران بي زيان بوده و باعث آلودگي محيط زيست و محصولات کشاورزي نمي شود.
• اکثرا بصورت انتخابي عمل کرده و موجب صدمه به حشرات مفيد و دشمنان طبيعي آفات نمي گردد.
• دوره كارنس ندارند.

از نظر اقتصادي مصرف سموم اورگانيک کاملا مقرون بصرفه است. 

تکلیس یا کشته سازی اصطلاحی در علم مواد و شیمی است که به حرارت دادن مواد برای حذف رطوبت، تشکیل ترکیبات واسط، انجام واکنش در حالت جامد و نفوذ  گفته می‌شود. به زبان عامیانه کلسینه کردن یعنی اینکه ماده را برای مدت زمان مشخصی در دمای مشخصی در کوره گذاشته شود تا یک سری مواد داخل آن از بین برود. دمای کلسیناسیون دمای خیلی زیادی است و تقریبا بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد می باشد. این عمل در کوره های مخصوص که در انواع مختلفی وجود دارد انجام می پذیرد.

كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكول‌هاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني به شكل نيمه بلورين بنام متاكائولن پديد مي‌آید.

مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شده و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. با این وجود، دمای خروج هیدروکسیل از ساختمان کائولینیت ارتباط مستقیمی با نظم اولیه موجود در کانی کائولینیت دارد.

ذخاير كائولين به انواع، ذخاير هوازده، ذخاير گرمابي، ذخاير حمل شده و ذخاير دياژنزي تقسیم می شوندو در عین حال براساس نحوه تشکيل به دوصورت اوليه و ثانويه تشکيل مي‌شوند :

• ذخاير کائولن اوليه : هوازدگي ، کرمابي و سولفاته.
• ذخاير کائولن ثانويه : رسوبي ، کائولينيتي ، بال کلي و خاک نسوز.

ذخيره کائولن داراي گستردگي لازم جهت تأمين نيازهاي اين ماده معدني در طي ساليان آينده مي‌باشد. و مقدار آن در حدود 20 ميليارد تن در جهان تخمين زده شده است. ذخاير کمربند جورجيا ، کاروليناي جنوبي در ايالات متحده امريکا بين 5 تا 10 ميليارد تن برآورد شده است. کشورهاي هندوستان ، برزيل ، چين ، انگلستان و اکراين داراي ذخاير عظيم کائولن مي باشند.

ايران در بين کشورهاي جهان با دارا بودن ذخيره اي در حدود 40 ميليون تن ، کمتر از 1% از کل ذخاير کائولن جهان را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر ذخاير احتمالي کائولن در کشور بيش از 230 ميليون تن تخمين زده شده است و در سنگ هاي آذرين اسيدي از پرکامبرين تا ميوسن در استان هاي فارس ، اصفهان ، آذربايجان ، زنجان ، خراسان ، مرکزي ، قزوين و تهران پراکنده شده اند. مصرف عمده ايران در آجرهاي شاموتي، پوشش داخلي كوره ها، ديگ هاي گرمايي و كاشي مي‌باشد.

كائولينيت، يك كاني رسي صفحه‌اي به رنگ‌هاي سفيد (در حالت خالص) و خاكستري متمايل به زرد بصورت خاك رس بسيار نرم و ظريفي است كه در اثر فشردن بين انگشتان خرد شده و پودر مي‌گردد. اين كاني به سهولت در آب و عموما در مايعات پراكنده مي‌شود، نفودناپذير بوده و در حالت خشك مقدار زيادي آب از دست مي‌دهد اما منبسط نمي‌گردد. همين خاصيت كائولن را از گروه اسمكتيت متمايز مي‌نمايد. خمير آن با آب، شكل‌پذير بوده و با پختن، شكل و رنگ آن تغيير نمي‌کند. در اثر دميدن بر روي آن بوي خاك مي‌دهد. شكستگي و كليواژ آن قاعده‌اي كامل دارد و جلاي آن تيره (خاكي) تا مرواريدي تيره مي‌باشد. داراي لمس چوب و صابوني است و مزه خاك رسي دارد. قابليت هدايت جريان الكتريسته و گرماي آن اندك است. انقباض طولي آن در 1300 درجه سانتيگراد از 6 درصد تا 17 درصد متغير مي‌باشد. و در شيشه‌سازي اين مقدار حتي به 20 درصد هم مي‌رسد. هنگام پخت به شدت منقبض مي‌شود و رفتار آن در برابر دما عموما مرتبط به آب موجود در آن، خصوصا آب شبكه‌اي، بسيار قابل توجه است. بي‌آب شدن كانه‌هاي رسي از جمله كائولينيت عموما در برابر دما، دگرگوني‌هايي را در ساختمان اين كانه پديد مي‌آورد.

کائولن هایی که در صنعت داروسازی و لوازم آرایشی مورد استفاده هستند، خلوص بالایی دارند و میزان فلزات سنگین موجود در آنها بسیار کم است. الزاماتی برای استفاده از کائولن سبک در داروسازی در انگلستان و اروپا، ارائه شده است. همچنین برای استفاده از کائولن سنگین نیز قوانینی ارائه شده است. مرکز تکنولوژی IMERYS در انگلستان که کائولن برای مصارف داروسازی و مواد آرایشی دارویی تولید می‌کند، عنوان می‌کند که استانداردهای ISO 2001 و ISO 17025  دو استاندارد معتبر و مورد نیاز برای کنترل کیفیت، پروسه فعالیت‌ها و نیز تحلیل‌های آزمایشگاهی کائولن‌های مورد استفاده در صنعت داروسازی هستند. استفاده از این دو استاندارد اطمینان خاطر را ایجاد می‌کند که کائولن مصرفی از خلوص لازم برای استفاده در صنعت داروسازی مناسب است.

بر مبنی BPLK (داروسازی کائولن سبک بریتانیا) داروهای دامپزشکی و داروهای مورد نیاز انسان تولید می‌شود: به عنوان مثال، برای رفع مشکلات گوارشی و سوء هاضمه، به عنوان مواد سازنده پمادها. همچنین از کائولن به عنوان مواد اولیه مواد بهداشت و مراقبت‌های فردی (لوازم مورد نیاز برای مراقبت پوست، لوازم حمام و لوازم آرایشی) استفاده می‌شود. در محصولات رژیمی، پلاستر، پودرها و بویژه در درمان ویژه برخی از اختلالات ریه نیز از BPLK استفاده می‌شود.

 خصوصیات مهم کائولن، که مصارف متعدد آن را سبب شده است می توان به صورت زیر نام برد:

 از نظر شیمیایی در گستره وسیعی از تغییرات pH  بدون تغییر می ماند.

 داشتن رنگ سفید که آن را به صورت ماده رنگی قابل استفاده می سازد.

 دارا بودن خاصیت پوششی بسیار خوب.

 نرمی و غیر سایشی بودن آن.

 قابلیت اندک هدایت جریان الکتریسیته و گرما.

 قیمت ارزان.

نسوزها مواد طبیعی هستند که از ترکیبی از مواد معدنی، همچون کائولن، و ترکیبات دیگر تشکیل می‌شوند تا ماده‌ای بوجود بیاد که هنگامی که در معرض حرارت بالا و یا مواد شیمیایی سربار قرار می‌گیرد پایدار باقی بمانند. مقاوم بودن مواد نسوز به این معنی است که تركيب شيميايي، شكل ظاهري و خواص مكانيكي آنها در مقابل حرارت بالا و مواد سرباره تغيير نمي‌كند. برخی از مواد نسوز مواد خاصی هستند که بسیار گرانقیمت هستند همانند زیرکن که معمولا در اهداف تحقیقاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر مواد معدنی که به دلیل ویژگی‌های خاص آن، به صورت بسیار گسترده‌ای به عنوان نسوز استفاده می‌شود کائولن می‌باشد. خواصی همچون پایداری همه‌جانبه، نقطه ذوب بالا، آب محتوی کم ، مقاومت بالا وهمچنین درصد بالای آلومینا و از همه مهمتر دسترسي آسان و قيمت مناسب آن باعث شده تا به عنوان یک ماده نسوز به طور گسترده مورد استفاده باشد.

در بعضی صنایع همانند آهن، فولاد و شیشه‌سازی از کائولن کلسینی به عنوان ماده نسوز استفاده می‌شود. مواد نسوز برای ساخت محصولات ساده‌ای همچون آجرهای شومینه تا ساخت محصولات با تکنولوژی پیچیده همانند سپرهای حرارتی سفینه‌های فضایی استفاده می‌شود. در صنعت، برای آستربندی دیگ بخار و نسوز کردن انواع کوره‌ها نیز مورد استفاده است.

كائولينيت، يك كاني رسي صفحه‌اي به رنگ‌هاي سفيد )در حالت خالص( و خاكستري متمايل به زرد است. در اثر دميدن بر روي آن بوي خاك مي‌دهد. شكستگي و كليواژ آن قاعده‌اي كامل دارد و جلاي آن تيره (خاكي) تا مرواريدي تيره مي‌باشد. داراي لمس چوب و صابوني است و مزه خاك رسي دارد. به دلیل سختی بسیار کم، به راحتی با فشار انگشتان به پودر تبدیل می‎شود. اين كاني به سهولت در آب و عموما در مايعات پراكنده مي‌شود و قابلیت ساخت محلول‌های سوسپانسیون در مایعات را دارد.

14% آب در ساختمان کانیایی آن وجود دارد که این مقدار آب در اثر حرارت قابل تبخیر است. تبخیر آب باعث انقباض طولی کانی می‌شود. در دمای1300 درجه سانتيگراد مقدار انقباض طولی آن از 6 درصد تا 17 درصد متغير مي‌باشد. در شيشه‌سازي اين مقدار حتي به 20 درصد هم مي‌رسد. هنگام پخت به شدت منقبض مي‌شود و رفتار آن در برابر دما عموما مرتبط به آب موجود در آن، خصوصا آب شبكه‌اي، بسيار قابل توجه است. بي‌آب شدن كانه‌هاي رسي از جمله كائولينيت عموما در برابر دما، دگرگوني‌هايي را در ساختمان اين كانه پديد مي‌آورد (در اثر حرارت رنگ کانی بدون تغییر باقی می‌ماند). به دلیل نوع پیوندهای شیمایی آن، برخلاف بسیاری از کانی‌های رسی همانند اسمکتیت قابلیت جذب آب و تورم ندارد. این کانی دارای خاصیت پلاستیکی است به این معنی که در ترکیب با آب به راحتی شکل‌پذیر است. از دیگر ویژگی‌های کائولینیت، نفودناپذيری، قابليت هدايت جريان الكتريسته و گرماي آن اندك است.