کائولن به شکل آبدار و نیز کلسینی، در صنعت رنگ‌سازی به عنوان پرکننده و ماده رنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این ماده معدنی باعث می‌شود رنگ‌هایی با خواص نوری، مکانیکی و رئولوژیکی بهتر تولید شود. بیتشرین نوع کائولن مورد استفاده در صنعت رنگ‌سازی کائولن کلسینی است که به صورت گسترده‎ای در انواع رنگ‌ها استفاده می‌شود، و خواصی همچون درجه مات بودن، درخشندگی و مقاومت در مقابل سایش را افزایش می‌دهد. قرارگیری سطوح صاف و صفحه‌ای کانی کائولینیت بر روی یکدیگر باعث ایجاد مقاومت و جلوگیری از پوسته پوسته شدن رنگ می‌شود. در رنگ سفید، کائولن به عنوان رنگدانه و ماده جایگزین اکسید تیتانیوم کاربرد دارد.

دانه‌بندی کائولن مورد استفاده، در ویژگی‌های رنگ تولیدی تاثیرگذار است. در رنگ‌های مات کائولن درشت‌دانه و در رنگ‌های براق از کائولن ریزدانه استفاده می‌شود. درجه خلوص کائولن مورد استفاده در صنعت رنگ‌سازی از اهمیت زیادی برخوردار است. معمولا برای تهیه رنگ از کائولن شسته شده و با خلوص بالا استفاده می‌شود.

بیشترین استفاده کائولن در صنعت رنگ، برای تولید رنگ‌های مات داخل ساختمان می‌باشد. استفاه از کائولن برای تولید رنگ‌های براق با محدودیت همراه است و معمولا کمتر از 10 درصد وزنی مواد تشکیل‌دهنده رنگ از کائولن است.

کائولن با خلوص بسیار بالا، رنگ روشن، ضریب تعلیق بالا در آب و درخشندگی 80 تا 90 و با درصد ذرات زیر دو میکرون بیشتر از 70 درصد در صنعت رنگ‌سازی استفاده می شود.

برای ساخت فایبرگلاسی که به عنوان مقاوم‌کننده در بسیاری از کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرد، از کائولن استفاده می‌شود. کائولن فیبرهایی که به صورت یکپارچه در داخل مواد قرار گرفته‌اند را مقاوم‌سازی می‌کند. همچنین انسجام فیبرها در محصولاتی که پلاسیتک‌های مقاوم‌سازی شده نیاز دارند را بهبود می‌بخشد. محصولاتی که نیاز به پلاستکی‌های مقاوم‌سازی شده دارند عبارتند از: اتومبیل‌ها، قایق‌ها و محصولات دریایی، کالاهای ورزشی، ادوات تفریحی، محصولات هوا-فضا. همچنین در عایق‌ها، فیلترهای هوا، بشکه و یا لوله‌، محصولات فایبرگلاس ضد خوردگی و سایر انواع فایبرگلاس از کائولن استفاده می‎‌شود.

از فایبرگلاس‌ها می‌توان در مکان‌هائی که نیاز به مقاومت خوردگی بالایی مانند سازه‌هاي دریایی و کارخانجات شیمیایی و غیره استفاده نمود. از دیگر کاربردهاي این قطعات می‌توان به پل‌ها، پست‌هاي برق، عایق‌هاي الکتریکی، نرده حفاظ و… اشاره کرد .

فروش و تولید پودر میکرونیزه کائولن در صنایعی کاربرد دارد که نیاز به افزایش مقاومت حرارتی دارند. کائولن یک ماده معدنی سخت با خلل و فرج زیاد است که منابع زیادی از آن در آمریکا وجود دارد. این ماده در چهار گرید مختلف تولید می شود و به اجسام دو نوع ضریب سختی می بخشد، استحکام قبل و بعد از پخت پس کائولن بعد از حرارت دیدن دارای یک مقاومت حرارتی بسیار بالایی می شود، از این رو به آن خاک نسوز نیز گفته می شود، و در ساخت انواع کوره ها، آجرها، کاشی و سرامیک، هیزم، رنگ، شیشه و کاغذ مورد استفاده قرار می گیرد. در لاستیک ها نیز برای جلوگیری از ذوب شدن در اثر حرارت ناشی از اصطکاک با زمین، به کار می رود.

استفاده از كائولن در رنگ سازي پلاستيك سبب كنترل ويسكوزيته مي شود. 10 % كائولن در رنگ سازي مورد مصرف دارد و باعث بالا رفتن قدرت پوشش‌دهي، روان كنندگي و پخش‌كردن رنگ مي‌شود. در رنگ سازي از كائولن مرغوب و خالص به صورت ماده رنگي و پرکننده بهره مي گيرند. در رنگ‌هايي كه با آب شسته مي‌شوند نيز انواع كائولن درشت‌دانه نوع مات و انواع كائولن ريزدانه نوع شيشه‌اي را ايجاد مي‌كنند.

در طي ساليان اخير جايگاه صنعت رنگ سازي در مصرف كائولن، همچون صنعت لاستيك سازي بوده است. افزايش رقابت بين كربنات كلسيم و كائولن، باعث كاهش سهم مصرف كائولن بعنوان پر كننده در صنعت رنگ سازي بوده است. بيشترين ميزان رشد مصرف كائولن در صنعت رنگ سازي در كشورهاي ايالات متحده امريكا و اروپا بوده كه حدود دو درصد در سال برآورد گرديده است. پيش بيني مي‌شود كه بطور كلي و در آينده نزديك ميزان رشد مصرف كائولن در اين صنعت، يك درصد باشد. البته در صورت وجود رشد اقتصادي در كشورهاي آسيائي همچون گذشته، اين رشد به 5/1 درصد خواهد رسيد.

کائولن تولیدی در چهار گرید مختلف تولید میگردد و اکثر موارد مصرف آن در صنایع چینی سرامیک و آجر های نسوز بوده همچنین هر یک از گریدهای مختلف دارای استحکام خام و استحکام بعد از پخت متفاوت میباشد در برخی موارد مانند آجرهای شومینه از ترکیب میکس شده چند نوع کائولن بعلاوه بنتونیت استفاده میگردد همچنین چنانچه بخواهیم میزان استحکام و قابلیت تحمل حرارتی محصول را بالا ببریم میتوان از بوکسیت با آلومینای بالای ۵۰ % نیز به این محصول همزمان اضافه و میکس نمود .

موارد استفاده : چینی مظروف سرامیک کاشی فرآورده های نسوز دارویی کاغذ و مقوا هیزم های شومینه رنگسازی

فروش و تولید پودر میکرونیزه کائولن در صنایعی کاربرد دارد که نیاز به افزایش مقاومت حرارتی دارند. کائولن یک ماده معدنی سخت با خلل و فرج زیاد است که منابع زیادی از آن در آمریکا وجود دارد. این ماده در چهار گرید مختلف تولید می شود و به اجسام دو نوع ضریب سختی می بخشد، استحکام قبل و بعد از پخت پس کائولن بعد از حرارت دیدن دارای یک مقاومت حرارتی بسیار بالایی می شود، از این رو به آن خاک نسوز نیز گفته می شود، و در ساخت انواع کوره ها، آجرها، کاشی و سرامیک، هیزم، رنگ، شیشه و کاغذ مورد استفاده قرار می گیرد. در لاستیک ها نیز برای جلوگیری از ذوب شدن در اثر حرارت ناشی از اصطکاک با زمین، به کار می رود

استفاده از كائولن در كاغذسازي باعث نرمي كاغذ خواهد شد و جذب جوهر، درخشندگي، ارزاني و پوشش مناسب از ديگر مزيت هاي استفاده از كائولن در صنايع كاغذسازي است. كاغذ حتي اگر خلل وناهمواري هاي بين الياف سلولزي آن بوسيله پر كننده معدني پر شده باشد به منظور استفاده در فرآيندهاي كارهاي چاپي مدرن، تا زماني كه پوشش سطح را نداشته باشد مناسب نيست. استفاده از پر كننده در خمير كاغذ بخشي از شكاف ها و درزهاي بين الياف سلولز را پر كرده، لذا بسياري از نقاط ريز مركب چاپ در اين نقاط بدرستي قرار نگرفته و كيفيت كار چاپ كاهش مي‌يابد. پوشش سطحي در روي كاغذ بعث نرمي، جلاء و قدرت جذب مركب چاپ مي‌شود. پوشش مناسب باعث افزايش كاربرد كاغذ مي‌گردد.

كائولن به سرعت در آب (حتي در آبهاي سخت) پراكنده شده و به وسيله ماشين‌هاي مدرن پوشش دهنده، پوشش نازك به كاغذ داده مي‌شود. كائولن پوششي مناسب براي كاغذهاي پرجلا، كاغذهاي سبك با پوشش LWC و كاغذهاي مناسب گراور به روش غلتگي (افست) مي‌باشد.

در صنعت توليد كاغذ،كائولن مورد استفاده بايد به سرعت در آب معلق گردد. اندازه ذرات و دانه‌بندي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. درجه رواني (ويسكوزيته) و درصد ذرات با ابعاد كمتر از 2 ميكرون داراي اهميت بيشتر هستند.

در مورد منشا کائولن می توان گفت که رس‌هاي كائولن اكثرا از آلتراسيون كاني‌هاي آلومينيوم سيليكات در نواحي گرم و مرطوب بوجود مي‌آيند. فلدسپات‌ها از جمله كاني‌هاي عمومي منشاء پيدايش آنها مي‌باشد. پلاژيوكلاز فلدسپارها)سديم يا پتاسيم( معمولا در ابتدا كائولينه مي‌شوند. فلدسپارهاي پتاسيك به كندي آلتره شده و توليد كائولن‌هاي مخلوط با سريسيت دانه‌ريز، ايليت يا هيدروموسكويت مي‌کند

كائولينيت، يك كاني رسي صفحه‌اي به رنگ‌هاي سفيد )در حالت خالص( و خاكستري متمايل به زرد است. در اثر دميدن بر روي آن بوي خاك مي‌دهد. شكستگي و كليواژ آن قاعده‌اي كامل دارد و جلاي آن تيره (خاكي) تا مرواريدي تيره مي‌باشد. داراي لمس چوب و صابوني است و مزه خاك رسي دارد. به دلیل سختی بسیار کم، به راحتی با فشار انگشتان به پودر تبدیل می‎شود. اين كاني به سهولت در آب و عموما در مايعات پراكنده مي‌شود و قابلیت ساخت محلول‌های سوسپانسیون در مایعات را دارد.

14% آب در ساختمان کانیایی آن وجود دارد که این مقدار آب در اثر حرارت قابل تبخیر است. تبخیر آب باعث انقباض طولی کانی می‌شود. در دمای1300 درجه سانتيگراد مقدار انقباض طولی آن از 6 درصد تا 17 درصد متغير مي‌باشد. در شيشه‌سازي اين مقدار حتي به 20 درصد هم مي‌رسد. هنگام پخت به شدت منقبض مي‌شود و رفتار آن در برابر دما عموما مرتبط به آب موجود در آن، خصوصا آب شبكه‌اي، بسيار قابل توجه است. بي‌آب شدن كانه‌هاي رسي از جمله كائولينيت عموما در برابر دما، دگرگوني‌هايي را در ساختمان اين كانه پديد مي‌آورد (در اثر حرارت رنگ کانی بدون تغییر باقی می‌ماند). به دلیل نوع پیوندهای شیمایی آن، برخلاف بسیاری از کانی‌های رسی همانند اسمکتیت قابلیت جذب آب و تورم ندارد. این کانی دارای خاصیت پلاستیکی است به این معنی که در ترکیب با آب به راحتی شکل‌پذیر است. از دیگر ویژگی‌های کائولینیت، نفودناپذيری، قابليت هدايت جريان الكتريسته و گرماي آن اندك است.

گل چيني بيش از چهار هزار سال است كه در ساخت سراميك مورد استفاده قرار مي‌گيرد. همانطور که گفته شد، مصرف عمده کائولن در ایران نیز در صنعت سرامیک‌سازی است. کائولن وقتی بیش از 1000 درجه سانتیگراد حرارت می‎بیند به مولیت و شیشه تبدیل می‌شود. این فرایند باعث ایجاد استحکام و در عین‌حال شکل‌پذیری می‌شود که آن را برای استفاده در محصولاتی از قبیل چینی‌های بهداشتی، پوشش‌های دیوار و کف مناسب می‌سازد. ویژگی دیگر خاک کائولن که آن را از دیگر رس‌ها متمایز و برای صنعت سرامیک مناسب می‌کند، خلوص بسیار زیاد آن است. این ویژگی باعث می‌شود که کائولن بعد از پخت سفید رنگ باشد. در صورت حضور ناخالصی‌ و عناصر مزاحم در ترکیب شیمیایی کائولن، رنگ سرامیک بعد از پخت تغییر می‌کند و یا لکه‌های رنگی بر روی سرامیک برجای می‌ماند. مهمترین ناخالصی‌های موجود در آنالیز شیمیایی کائولن آهن، کروم و منگنز می‎باشد. مقدار مجاز اکسید آهن موجود در کائولن برای سرامیک‌سازی 0.6 تا 0.7 است. همچنین درجه آلکالی بودن کائولن مصرفی نیز بر کیفیت نهایی محصول تاثیرگذار است لذا میزان پتاس موجود در کائولن دیگر فاکتور مورد توجه برای ساخت سرامیک می‎باشد. علاوه بر عناصر مزاحم، حضور ناخالصی به صورت کانی‌های رسی غیر کائولن(مثلا مونت‌موریلونیت) نیز بر پلاستیسیته و سایر خواص کائولن در سرامیک‌سازی تاثیرگذار است