کائولن یک اصطلاح اقتصادی است که برای کانسارهای رسی تقریباً سفید به کار می رود. این کانسارها اغلب شامل کانی کائولینیت و یا فرآورده های بدست آمده از آن می باشند. در گذشته اصطلاح خاک چینی به عنوان مترادف کائولن استفاده می شد. نام کائولن از کلمه کائولینگ چینی به معنای تپه سفید مشتق شده است که از آن خاک کائولن استخراج می شده است.

یکی از مهترین موارد استفاده از کائولن در باغبانی و جهت جلوگیری از آفتاب سوختگی می باشد. بوسیله پاشش کائولن روی برگ درختان لایه ای نازک بوجود می آید که باعث عدم تشعشع مستقیم آفتاب به برگ درختان شده و در نتیجه از سوختن برگ آن ها جلوگیری به عمل می آورد. همچنین وجود لایه نازک کائولن موجب می شود تا حشرات نتوانند روی برگ درختان بنشینند و پس از تماس پای آن ها با سطح کائولن پاشی شده، پای حشرات سنگین شده و موجب سقوط و تلف شدن آن ها می شود.