فرآوری کائولن شامل جداسازی ناخالصی‌ها به منظور استفاده در صنایع مختلف می‌باشد. ناخالصی‌های همراه با کائولن شامل زاج، گچ، پيريت، فلدسپات‌ها تجزيه نشده و گاها کوارتز می‌باشد. همچنین در طی فرآوری کائولن، برمبنای نوع صنعت مورد استفاده، ممکن است عملیات کائولنشویی به منظور جداسازی عناصر مزاحم نظير سديم، پتاسيم و كلسيم توسط آب نیز انجام شود. با توجه به نوع خاص استخراج کائولن، ناگزیر بخش اعظم مراحل مختلف مربوط به فرآوری کائولن در بخش مربوط به استخراج مورد توجه قرار گرفته است. اما نکته قابل توجه در این بخش این است که ممکن است در هر مرحله از فرآوری کائولن، ماده معدنی فرآوری شده، برای استفاده در مصارف صنعتی خاصی قابل استفاده باشد. با توجه به نوع استفاده کائولن، ممکن است فرآوری فقط شامل خرد کردن، خشک‌کردن و نرم کردن کائولن باشد (مرحله اول فرآوری)، و یا اینکه، مراحل پیشرفته‌تر فرآوری شامل شستشو با آب نیز برای جداسازی کانی‌های غیر کائولنی موجود در مایع رس‌دار، انجام شود. همچنین در برخی موارد عملیات تکلیس(کلسینه سازی) نیز بر روی کائولن انجام می‌شود. عملیات تکلیس شامل خارج کردن آب میان شبکه‌ای کائولن است که با حرارت دادن کائولن در دمای بیش از 800 انجام می‌شود.